Overal hoor je ervan. Privé-initiatieven maar ook overheidsinstanties (onder andere Provincie Antwerpen) doen de moeite om particulieren te verzamelen om zo tot de beste energietarieven te komen. Men laat de leveranciers als het ware vechten voor zoveel klanten – met hun prijzen dan toch. Voor mazout was dit systeem al langer bekend, maar voor energie is het pas sinds dit jaar (onder invloed van de steeds stijgende energieprijzen ongetwijfeld) echt ingeburgerd. Hoe werkt dit? En doe je echt winst door de overstap te maken?
De werking van het systeem is vrij eenvoudig. Je gaat naar de website die het initiatief heeft op poten gezet en laat daar je gegevens achter. Je hebt best ook je jaarafrekening bij de hand, omdat op basis daarvan men je verbruik kent en zo het beste voorstel voor jouw gebruik kan worden uitgerekend. Wanneer de intekenperiode voorbij is, begint te veilig. Energieleveranciers delen hun beste prijs mee, en het beste aanbod wint. Vervolgens krijg je een gepersonaliseerd voorstel, en hier kan je dan mee akkoord gaan, of toch maar bij je huidige leverancier blijven.
Over of het echt voordeliger is, is het nog even in het duister tasten. Wel is geweten dat niet alle leveranciers meedoen met de veiling. Misschien komt dit nog, misschien houden sommige leveranciers zich op de vlakte omdat ze de hete adem van de consument nog niet in de nek voelen. Maar dat het alleszins geen slechte tarieven zijn, dat is wel zeker. Een percentage van 20% gemiddeld minder wordt makkelijk gehaald – mensen zitten vaak niet op het voordeligste tariefplan van hun leverancier – die daar natuurlijk niets over zegt…
Het loont alleszins de moeite om eens te vergelijken, met of zonder groepsaankoop!
By the way – ook op vlak van technologie zijn er soms groepsaankopen. Op forums of speciale websites voor tech-koopjeszoekers worden dan groepsaankopen bij retailers of groothandelaars georganiseerd, zo om vaak redelijk grote kortingen te scoren voor de deelnemers.
Laat een reactie achter